تقسیم نامه

تقسیم نامه، به سندی گفته می شود که سهم مالکان از مال مشاع را مشخص نموده و به شراکت آن‌ها در آن مال پایان می‌دهد.

سند تقسیم نامه یک سند حقوقی است که در آن مالکان یک ملک مشترک، شرایط و نحوه تقسیم ملک را بین خود تعیین می کنند.
این سند می تواند به صورت عادی یا رسمی باشد.
سند عادی زمانی تنظیم می شود که شرکا با توافق خود، ملک را تقسیم کنند و امضای خود را بر روی آن بگذارند.
سند رسمی زمانی تنظیم می شود که شرکا به دفترخانه یا محضر بروند و با حضور شاهدان، سند تقسیم نامه را امضا و تایید کنند.
سند رسمی از نظر قانونی اعتبار بیشتری دارد و در صورت اختلافات بعدی، قابل استناد است.

برای نوشتن یک سند تقسیم نامه املاک، شما باید به نکات زیر توجه کنید:
اطلاعات کامل و دقیق ملک مورد نظر را ذکر کنید. شامل آدرس، مساحت، شماره پلاک، شماره سند و هر چیز دیگر که برای شناسایی ملک لازم باشد.
اطلاعات کامل و دقیق مالکان ملک را ذکر کنید. شامل نام و نام خانوادگی، کد ملی، شماره شناسنامه، آدرس و تلفن.
نحوه تقسیم ملک را به صورت واضح و قابل فهم بیان کنید. بگویید که هر چهار دانگ از ملک به چه نسبت و به چه شخصی تعلق دارد.
اگر ملک به قطعات کوچکتر تفکیک شده است، قطعات را با شماره گذاری مشخص کنید و بگویید که هر قطعه به چه شخص و به چه نسبت تعلق دارد.
هرگونه کسر و زائد در سهام هر شخص را ذکر کنید و بگویید که چگونه جبران خواهد شد.
برای مثال: اگر فرض کنید که چهار دانگ از ملک به صورت ۵۰-۲۵-۱۵-۱۰ درصد بین الف، ب، پ و ت تقسیم شده است و قطعات تفکیک شده به صورت ۶۰۰-۳۰۰-۱۵۰-۱۵۰ متر مربع باشند. در این صورت الف باید به پ ۳۰ متر مربع و به ت ۱۵ متر مربع از قطعه خود بدهد یا بهای آن را پرداخت کند.
حضور حداقل دو شاهد عادل را فراهم کنید و اطلاعات آن ها را ذکر کنید. (اختیاری)
شاهدان باید از امضای خود در سند تقسیم نامه اطمینان حاصل کنند و تأیید کنند که تقسیم ملک با توافق و رضایت همه شرکا صورت گرفته است.
سند تقسیم نامه را به دفترخانه یا محضر ببرید و آن را رسمی کنید. برای این کار باید هزینه های مربوط به ثبت و اسناد را پرداخت کنید و مدارک لازم را ارائه دهید.
پس از رسمی شدن سند تقسیم نامه، هر شخص می تواند برای قطعه خود سند مالکیت جدید دریافت کند.