دادگاه باید در رای خود مشخص کند که آیا رای قابل تجدیدنظر است یا خیر و مرجع تجدیدنظر آن را تعیین کند. اما اگر دادگاه این وظیفه را انجام ندهد، سردفتر مسئولیتی نخواهد داشت.
نیاز به اظهار نظر قطعی دادگاه در حکم رشد
به‌روزرسانی: ساعاتی پیش
آیا حکم رشد، نیاز به اظهار نظر قطعیت دادگاه برای استناد و تنظیم سند دارد؟
جواب: با توجه به تبصره ۳ ماده ۳۳۹ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۷۹/۱/۲۱، دادگاه باید در ذیل رای خود قابل تجدیدنظر بودن یا نبودن رای و مرجع تجدیدنظر آن را معین نماید.
ولیکن چنانچه دادگاه به وظیفه خود عمل ننماید، تکلیفی متوجه سردفتر نخواهد بود.
جلسه مورخ ۹۰/۱۰/۶ | سوال شماره 1 از مبحث 20 مجموعه محشای نظریات مشورتی کمیسیون حقوقی کانون سردفتران و دفتریاران
پانوشت
ماده ۳۳۹ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب:
متقاضی تجدید نظر باید دادخواست خود را ظرف مهلت مقرر به دفتر دادگاه صادر کننده رای یا دفتر شعبه اول دادگاه تجدیدنظر یا به دفتر بازداشتگاهی که در آنجا توقیف است تسلیم نماید.
هر یک از مراجع یاد شده در بالا باید بلافاصله پس از وصول دادخواست، آن را ثبت و رسیدی مشتمل بر نام متقاضی و طرف دعوا، تاریخ تسلیم، شماره ثبت و دادنامه به تقدیم کننده تسلیم و در روی کلیه برگ‌های دادخواست تجدیدنظر همان تاریخ را قید کند. این تاریخ تاریخ تجدیدنظر خواهی محسوب می گردد.
تبصره ۱ – در صورتی که دادخواست به دفتر مرجع تجدیدنظر یا بازداشتگاه داده شود به شرح بالا اقدام و دادخواست را به دادگاه صادر کننده رای ارسال میدارد. چنانچه دادخواست تجدیدنظر در مهلت قانونی تقدیم شده باشد مدیر دفتر دادگاه بدوی پس از تکمیل آن، پرونده را ظرف دو روز به مرجع تجدید نظر ارسال میدارد.
تبصره ۲ – در صورتی که دادخواست خارج از مهلت داده شود و یا در مورد قانونی رفع نقص نگردد، به موجب قرار دادگاه صادر کننده رای بدوی رد می‌شود این قرار ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ در مرجع تجدیدنظر قابل اعتراض است. رای دادگاه تجدیدنظر قطعی است.
تبصره 3 – دادگاه باید ذیل رای خود، قابل تجدیدنظر بودن یا نبودن رای و مرجع تجدید نظر آن را معین نماید. این امر مانع از آن نخواهد بود که اگر رای دادگاه قابل تجدیدنظر بوده و دادگاه آن را قطعی اعلام کند، هر یک از طرفین درخواست تجدید نظر نماید.
